حـضـرت امـام خـمـیـنـى( ره ) بـه عـنـوان مدیر ، رهبر و فرمانده کل قوا و فرماندهى عالى جنگ ، تعیین و هدایت اسـتـراتـژى جـنـگ را بـر عـهـده داشـت و در این مدت با بهره گیرى از شیوه ها و تدابیر خاص خویش هشت سال دفاع مقدس را رهبرى و مدیریت نمود و اعجاب و شگفتى تمداران دشمن را برانگیخت .
می دانیم که خطوط مقدم و رویارویی اصلی فیزیکی در میادین نبرد در قبضه دلیر مردان رزمنده بود ، ولی پشتیبانی و حمایت همه جانبه ن در خاکریزهای عقبه نیروهای خودی و بر طرف نمودن نیازهای آنان (اعم از لباس، غذاو.) برآوردگار ثبات قدم و استقامت رزمندگان بود . داشتن روحیه و قوت قلب رزمندگان در گرو حمایت های معنوی ن خدا جویی بود که در پشت جبهه ، مشغول خدمت بودند و امام خمینی رحمه الله فرماندهی کل قوا - که حضور نیروهای رزمنده در جبهه های حق علیه باطل مرهون نفس مسیحایی او بود - در توصیف ایثار جان و تجلی شهادت طلبی ن در طول هشت سال دفاع مقدس می فرمود : زنها به من می گویند : شما دعا کنید که ما شهید بشویم . بعضی از زنها می آمدند اینجا می گفتند که شما اجازه بدهید ما برویم کردستان در آنجا جنگ بکنیم و من گفتم : نه، صلاح نیست ، ملت و ارتش کار را انجام می دهند.این یک تحولی بود که در صدر اسلام بین مسلمین حاصل شده بود که شهادت را برای خودشان فوز می دانستند .»
در میان تمامی فقها این مساله جاری است که در برابر تهاجم دشمن ، بر همه واجب است که به دفاع برخیزند و احدی در این مساله نظر مخالفی را ابراز ننموده است . حضرت امام خمینی قدس سره در کتاب تحریر الوسیله » می نویسد : هرگاه دشمنی بر سرزمین های مسلمین و یا به مرزهای آنها حمله آورد که ترس از بین بردن اصل اسلام و جامعه اسلامی از آن برود ، بر همه مسلمین (زن و مرد) واجب است با هر وسیله ممکن به دفاع برخیزند و در این راه از بذل مال و جان دریغ نکنند .
ن مسلمان ما در برابر تسلیم شدن مقابل این فتاوا بی صبرانه در انتظار خدمت گذاری لحظه شماری می نمودند و در راه خود هرگز درنگ نمی نمودند .
یکی از ویژگی های انقلاب اسلامی در ایران، بسیج مردمی بود که توسط سه عامل مهم، یعنی: رهبری، ایدئولوژی و سازمان صورت میگرفت. رهبری انقلاب به عنوان مرجعی دینی و شیعی با ویژگیهای کاملاً کاریزمایی با استفاده از ایدئولوژی اسلامی و قرائتی مبتنی بر مقتضیات زمان از اسلام، به راستی به یک بسیج کاملاً فراگیر دست زد. این بسیج مردمی توانست در کمترین زمان و با کمترین هزینه، رژیم پیشین حاکم بر ایران را ساقط و نظام ی جدیدی را جایگزین آن نماید. نقش مردم در پیروزی انقلاب ایران، نقشی اساسی و تعیین کننده بود. پس از پیروزی و تداوم انقلاب در مراحل بعدی نیز این بسیج ی و مردمی همچنان با قوت در اختیار رهبری قرار داشت. همزمان با شروع جنگ تحمیلی، مردم در جبهههای جنگ حضور یافتند و این حضور تا پایان جنگ ادامه داشت. البته باید گفت در یک سال اول شروع جنگ به علت عدم تجارب لازم و وجود موانعی در فرماندهی جنگ، حضور مردم چندان غالب و چشمگیر نبود، اما پس از رفع این موانع، حضور مردم آنچنان بالا گرفت که عملیاتهای پی در پی برای بیرون راندن دشمن از اراضی اشغالی، شروع شد و در فاصلهای کمتر از ۹ ماه، چهار عملیات بزرگ ثامنالائمه(ع)، طریق القدس، فتح المبین و بیت المقدس انجام گرفت و اکثریت سرزمینهای اشغالی از دشمن پس گرفته شد. این حرکت عظیم و سریع در جنگ عمدتاً ناشی از حضور داوطلبانه مردمی بود که در پی اطاعت از دستور رهبری دینی با ویژگی هایی کاریزماتیک در قالب بسیج ۲۰ میلیونی راهی میادین نبرد شدند و خالصانه و بدون هیچگونه چشم داشتی، مردانه جنگیدند و بسیاری از آنان جان خود را بر سر هدف گذاشتند. حضور مردم در جنگ هشت ساله در این حجم و با این ابعاد سابقه تاریخی چندانی در تاریخ گذشته جنگ های ایران ندارد. کشور ما در گذشته جنگ های زیادی را تجربه کرده بود اما حضور مردم با این گستردگی در هیچکدام وجود نداشت. تنها در جنگ های ایران و روس در زمان قاجاریه بود که با فتوای برخی از علما بخشی از مردم در میادین جنگ حضور یافتند. اما این حضور با حضوری که مردم ایران در جنگ هشت ساله داشتند قابل مقایسه نیست.
رضا اسفندیاری در گفتوگو با خبرنگار فارس در آبیک اظهار کرد: در زمان جنگ تحمیلی اعتقاد در برابر سلاح قرار گرفت، چراکه تمام ابرقدرتها با تجهیز رژیم بعثی عراق به انواع سلاحها، جنگ نابرابر را علیه ایران اسلامی تحمیل کردند.
وی افزود: مردم در طول هشت سال جنگ تحمیلی با داشتن ایمان، تقوا و نیز اعتقاد و ارتباط قلبی با امام راحل در برابر دشمن ایستادند و شالودهای را بنیانگذاری کردند که در آینده برای بسیاری از کشورها الگو شود و این امر نیز تحقق یافت و امروز انقلاب اسلامی الگوی بسیاری از کشورهای مسلمان، مستضعف و ملتهای مظلوم دنیا شده است.
دولت عراق احساس میکرد، با دادن هزینه و تلفات قابل قبولی، قادر به دستیابی به اهداف استراتژیک جنگ است، ولی به نظر میرسد رژیم عراق، برخی واقعیتها و حقایق را در مورد ملت ایران نادیده گرفته بود. البته آنچه دولت عراق مشاهده میکرد، بسیار متفاوت بود با آنچه بعدها در جریان مقاومت ملت ایران در برابر تهاجم و گسترده عراق اتفاق افتاد
که در ایران با نام جنگ تحمیلی یا دفاع مقدس یا جنگ هشت ساله و در زمان صدام در عراق با نام قادسیهٔ صدام شناخته میشود، طولانیترین جنگ متعارف در قرن بیستم میلادی و دومین جنگ طولانی این قرن پس از جنگ ویتنام بود که نزدیک به هشت سال به طول انجامید. جنگ به صورت رسمی در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ برابر ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰ آغاز شد. در این روز درگیریهای پراکنده مرزی دو کشور با یورش همزمان نیروی هوایی عراق به ده فرودگاه نظامی و غیرنظامی ایران و تهاجم نیروی زمینی این کشور در تمام مرزها به یک جنگ تمام عیار تبدیل شد
درباره این سایت